New website

New website online: www.gertjanbiasino.be

Atelier Oerol 2012

Nr. 11: A: Een installatie/voorstelling waar ‘donker adaptatie’, zien in het donker, centraal staat.

Nr. 11: A is te bezoeken van 16 t.e.m. 24 juni tussen 23.00 en 02.00 uur op het Herdedersplak in Hoorn.

Voor Atelier Oerol werk ik aan project “Nr. 10”. Dit is een zoektocht naar rituelen. Rituelen die het verklaren” en “controleren” van de on(be)grijpbare natuur tot doel hebben. Deze rituelen zijn een controleproduct van een cultuur die de natuur niet begrijpt.

In deze context maak ik enkele performances die gebaseerd zijn op de Azteekse rituelen waarbij mensen geofferd werden. Hierbij komt onder andere de vraag hoe je een mensenoffer kan reënacten. Welke elementen van hun beeldtaal kan je overnemen?

Ik werd gefascineerd door het donker op Terschelling en hoe het oog functioneert in het donker. Het oog heeft ongeveer 25 minuten nodig om zich aan te passen aan het donker. Daarom wil ik de voorstelling van Nr. 10 tijdens Oerol gedurende de nacht laten afspelen.

Omdat ik niet weet hoe een individu deze aanpassing van het oog ervaart, wil ik dit jaar als opmaat een installatie/voorstelling maken waar de “donkeradaptatie” centraal staat. Omdat deze voorstelling los staat van project Nr. 10 kreeg het de naam ”Nr. 11: A”.

__

Nr. 11: A is an installation/performance, centralising “the adaptation of darkness” and how we see in the dark.

Nr. 11: A can be visited (June 16 to 24 – between 11.00 pm and 02.00 am) at the site of Herdedersplak at Hoorn.

For Atelier Oerol, I’m working on a project called “Nr. 10”, which is a search within the world of rituals. Rituals who “explain” and “control” the (in)comprehensible force of nature. These rituals are a controling mechanism of a culture that doesn’t understand nature.

In this context, I’m making a series of performances that are based on the rituals as known by the Aztecs, in which the human sacrifices play an important role. How can we reenact those rituals? Which elements of their visual language can we apprehend?

I started to get fascinated by the dark(ness) and how the human eye functions in that darkness, at the isle of Terschelling. The eye needs approximately 25 minutes to adapt itself to the dark. That’s why I’ve opted to perform my Nr. 10 at night during the Oerol Festival.

Because I don’t know how an individual person experiences this adaptation of the eye, I’m making an installation/performance around the subject of “the adaptation to darkness” for this years festival. Because this is an independent project – and therefor has nothing to do with Nr. 10 – I’ve baptized this performance with the name: “Nr. 11: A”.

Nr. 11: A85

Tijdens het lopen met het masker, leek hij na een paar minuten transparant te worden. Toen het licht aanging in het masker voelde ik me ook letterlijk lichter. Het voelde ontspannen om op die manier niets te zien, alsof ik gek genoeg wel iets zag.

van de duinen (ik dacht dus dat het duinen waren) schuin achter me kwam licht, maar als ik opzij keek zag ik dat niet meer.

Wat eerst op een strand leek, kreeg langzaam vorm. Er stonden “dingen”. eerstleken die “dingen” op mensen met van die lichtgevende reddingsvesten aan, later leken ze op pluimen.

Heel even vond ik het eng, al snel niet meer.

Zoiets maak je maar één keer mee.

Erica de Graaf

Nr. 11: A104

Iets wat echt op Oerol tot zijn recht komt.

Toen werd het masker afgenomen… en was’t zwart!!!! Dat was heel mooi! heel rustig kwam mijn zicht terug.

Speciale ervaring, rustgevend.

Allard

Nr. 11 A:86

Ik was erg onder de indruk van deze ervaring.

Na de wandeling met kap was ik helemaal verblind. Zo donker had ik het niet eerder ervaren.

Vervolgens zag ik een rode bol die naar voren en achteren bewoog. Later deed het mij denken aan een religieuze processie.

Ik had erg het gevoel dat er ook dichtij me iets of iemand kon zijn, maar dat ik dat onmogelijk zou kunnen zien.

Een erg verrassend schouwspel. fijne begeleiding, en een grote glimlach.
Je ogen werken anders dan je denkt.

Rob Uitenweerde

Voorstelling afgelast

Vanwege het slechte weer is de voortelling van deze avond afgelast.

Nr. 11: A79

Het masker werd afgenomen en ik zag een hekje voor me met spijlen, waarachter een groot rotsblok zat. Het hek ging naar voren en naar achteren, het rotsblok ging meer naar rechts uitbreiden.

Na enkele minuten begin ik te zien dat het rotsblok van lichtbruin veranderde in een meer witachtig pad. Het hek met spijlen was verdwenen.

Ineens zag ik in de verte drie lichtgele pilaren. Deze verdwenen en later leek het alsof er in de verte een vuur brandde.

Rustig en geboeid.

 

Nr. 11: A89

Als ik naar de lucht keek, zag ik een soort bliksemflitsen.

De momenten dat het stil was, voelde het beklemmend.

Rustig en nieuwsgierig, ik wist niet of de dingen die ik zag, gemanipuleerd waren of niet.

 

Loes Buenen

Nr. 11: A90

Het eerste moment zag ik twee vlakken, die ik kon onderscheiden door een licht en donker vlak.

Ik zag geen diepte, maar het leek alsof ik verzonken was in het onderste donkere vlak.

Later zag ik wat meer van de omgeviNg die zeer anders was dan ik dacht.

Het kleurspectrum, was zeer spectaculair, die leken te ontstaan in mijn ogen.

Rustgevend, soms spannend en onheilspellend. Ook ongrijpbaarheid.

 

Joost Maissan

Nr. 11: A57

Het licht was prettig.

Het donker na afzetten masker was zeer angstig – compleet donker maak je nooit zo mee.

Het duurde lang voor ik iets zag naar mijn gevoel.

Bijzondere ervaring.

 

Marjon van der Eerden

Nr. 11: A75

Eerst zag ik niks. Kort daarne zag ik gekleurde streepjes wat een soort kaleidoscopisch effect gaf.

Vervolgens zag ik links een licht dat zich verspreidde over de horizon, maar het bleef vaag alsof ik niet kon focussen.

Toen verdween het licht en werd het focussen nog moeilijker en alles leek juist donkerder te worden.

Rustig en nieuwsgierig.